ÖĞRETMENİM
Hep sen dedin “Günaydın!”bize
Köylerde,uzak uzak köylerde
Dağ eteklerinde,mezralarda
Kentlerde,gecekondularda
Hep sen dedin ”Günaydın!” bize
Bu gün 24 Kasım
Şimdi biz sesleniyoruz hep birlikte
İlkokuldan üniversiteye
Elif,Umut,Özge,Yeşim,Yunus...
Tüm Türkiye’den öğrencileriniz
Günaydın öğretmenim!
II
Okumayı söktüren sen
Akla ışık ektiren sen
Sözü öze döktüren sen
Gönlümdesin öğretmenim
Yeri doğru döndürürsün
Karanlığı yandırırsın
Atatürk’ü andırırsın
Gönlümdesin öğretmenim
İnsanları ayırmazsın
Uzak yakın kayırmazsın
İşten güçten sıyırmazsın
Gönlümdesin öğretmenim
Okul okul ocaksın sen
Güven dolu saçaksın sen
Ana gibi kucaksın sen
Gönlümdesin öğretmenim
III
Ben Artvin’in kışlasından Özgür
Ben Anadolu’nun dağlarından Pınar
Dün okul dönüşü
Fırtınaya çevirdi kar
Boydan boya uğulduyor bozkır
Tut ellerimden tut öğretmenim
Ben Ege’nin köylerinden Deniz
Ben Doğu, Batı ,Kuzey, Güney
Ben Akdeniz,Karadeniz
Ben Hakkari’den Kardelen
Ellerimizi uzattık size
Avrupa’dan,Asya’dan,Afrika’dan
Tut ellerimizden tut öğretmenim
Siz tutarsanız ellerimizden
Tutarsanız siz ellerimizden
Savaş durur,barış olur
İnsanlar hep kardeş olur
Tut ellerimizden,tut öğretmenim.
E.UZAKLAR
*Bu şiirin ilk biçimi Artvin Kültür Derneğinin Dalokay Salonunda düzenlediği -2003'te - tarafımdan yapılan sunumda bölüm bölüm okunmuştur.
|
