I.BÖLÜM
Kaç yıldır getmadım ya ben Şavşat’a
Bindurdum kendimi hayaldan ata
Çektim dizginini sürdüm Rabat’a
O günler hep canlaniyer gözümde
Bilesiz ki duriyersiz özümde
II.BÖLÜM
Duydum ki ahecan köye getmişsın
Bir da şaşortiluh mi ne etmişsın
Bizi körezlayıp yohsam atmışsın
Ahecan gettuğun keşkem bilaydım
Heberim olaydı ben de galaydım
Tana toluh çıhmiş yayılmiş korda
Komşilar hep göçmiş dağılmiş yurda
Nâme sahli midur duvarın orda
Ahecan usulca elın tutaydım
Şu kesvet yumağın söküp ataydım
Yaylaya pus çöker göz gözü görmez
Ota çisa töker heç aman vermez
Ayahlar su çeker lastikte durmaz
Ahecan,
Ellarımi isitsaydım koynunda
Duriyermi öptuğum yer boynunda
Yanaşma hağıla itlar var sıhar
Buğalar bögrüşür çeperi yıhar
Kotikdur düganın üstüne çıhar
Toplaşıp da azıtsayduh düzluhta
Ağaç ati tozutsayduh düzluhta
Nisanda mayısta danalar doğar
Kuzilar meleşur it iti boğar
Mor koçik hağılda tavari sağar
Ahecan seninle yayla yapsayduh
Gorcolo ufadıp tuluh tepsayduh
Sariyağ toli mi yağ küleginda
Uni eladın mi kıl eleginda
Acep kaç nakış var yünk yeleginda
Savumasın çabuh yağla keteyi
Yol için mendile bağla keteyi
Napuzari biçah yığah kaldurah
Açah yayah güneşta da kızdurah
Koş öküzlari gemiyi da döndurah
Ahecan
Harmani da yüz oldi mi çevurah
Tığ edah da makinada savurah
Ahecan,
Lek sepeti çitadın mi tütinan
Çırıhtayi yoğurdun mi südinan
Mereklari doldurdun mi otinan
Ahecan,
Gel otur başımi gögsüne koyem
Kim doymiş yarına ben nasıl doyem
Ahecan,
Tibet’ten yanbegi Vel’a geçtin mi
Şu Kamışkaya’da çermik içtin mi
Düşler yumağından aşkı seçtin mi
Kimler gelmiş kimler getmiş bilen kim
Kaç ömür bu yolda yitmiş bilen kim
Ahecan,
Moshepul geyin ki dağda tipi var
Ağaçlardan beyaz beyaz yapi var
Bulutların sanki kardan ipi var
Ahecan,
Adam boyu berfte düşersen tutem
Ahşamdan kucağan sohulem yatem
Ahecan boğozun yiyem avutma
Cincar çorbasıni bişur savutma
İçina kayganay koymay unutma
Dön gel taş başında çöküp oturah
Bu garibi alıp köya götürah
Ahecan,
Püsklanmiş saçların islat tariyem
Bir telin yitursam nerda ariyem
Unudursam kakaç gibi kuriyem
Çoç olmiş mendilim elde duriyer
Hesret ateşinde astım kuriyer
Nazlikara taş başından atiyer
Güneş doğmiş ay süzülmiş batiyer
Yaylalar da sis altında yatiyer
Ahecan,
Biçenekte pepelayı tutayduh
Pusli dağda ağnamayıp yitayduh
Ben burda sen orda yürek kaniyer
Alavi sarmiş bah her yer yaniyer
Dünyam borbaldan bettar döniyer
Ben yapyalnız bir yolcuyum ahecan
Ben Şavşatsız bir yolcuyum ahecan
Ahecan,
Bilsen daha neler vardur yazacah
Dalmiyah ki bu iş bizi bozacah
Sağ miyuh ki bir dahaki güzaçah
Bu sözler közlanmiş elim yahiyer
Kaynamiş süt kimin dilim yahiyer
Ahecan, sen bilmam ne dersin buna?
Yıllar geçti getti gelduh mi sona?
Bahmişsın omzuna azrail kona
Sensiz bedenimi
Kemera’nın yamacına koysunlar
Mezerımi yüreğimden oysunlar
Mayıs 2005
Erdem UZAKLAR
