UZAKLAR - GÜNAYDIN SANA EY GÜZEL YURDUM

GÜNAYDIN SANA EY GÜZEL YURDUM!* Erdem UZAKLAR Kaçkarlar’ın ötesinden bir sözcük… Sanki dağların ayvanı bir düzlük… Mahmur bakışlı, alımlı ve uzak… Ta çocukluktan başlamıştır ayrılık. Özlemleri özlemlere aşlamıştır ayrılık. "Benden selam olsun kınalı eline, Benim de bir adım gelsin diline." Ciritdüzü, eysin, nediyersin? "Yıllar geçti gelemmedim geç oldi. Acep kimler kaldi, kimler göç oldi? Kestiremedim gurbet var, dönüm var. Unutmak var, ayrılık var, ölüm var." Ciritdüzü, komşiların söyliyem: Cevizli, Merya, Köprülü… Ferhat Kayası’nda aşkı boyliyem. Mehlelerin, Aheşen, Köpitat... Karşıdadır kirezli Beleşet. Söz yetse her şeyini diyebilsem. Dalından, binbalların yiyebilsem. Düzün bir dibinden geçer Büyükçay. Öteki dibinden kaçar Küçükçay. Dağlardan doğar sini gibi bir ay. Derelerin gümüşlenir de akar. Görkemli Kemara hep sana bakar. Buz gibi derelerinde çimseydim. Haziranda bal çiçeğin emseydim. Rüzgâr, Kaçkarlar’a bulutlari yığardi. Birden bire kararırdı Kenciyan. O geçede güneşliyken yamaçlar, Bu geçeye hoşkakala yağardi. "Bulutlar da köyneklerin sağardi." Selgâh kalkar, Şorahlar taş kominan dolardi. Otların boynu bükülür, çiçeklerin solardi. Gökkuşağı düşerdi bayıra düze. Dillenirdi suyun başındaki göze. Ben de bir kez renklerinden geçseydim. Unutulmaz anıları yudum yudum içseydim. Ciritdüzü, düğünlerde yer yerinden oynardi. Oğlan kıza, kız oğlana kaynardi. Sevdalılar başka şeyi neynardi? Cabbar Emi, çok mezakli çalardi zurnayi, meyi. Yemen Taday, bir tevatür oynar, dönerdi teşiyi.
Kasarahta tana toluğ tezardi. Tikina'da mal birbirin ezardi. İtler, ta uzaktan kurdi sezardi. Hey gidi o çocuk çoban günlerim. Çok meşekketli o yaman günlerim. Kar yağdı mı sigâlara binerdik. Kapan’dan Küçükçay’a rüzger gibi inerdik. Yarış yapar hızlıları sınardık. Arkadaşlar gelirdik yan yana Uzun kış gecelerinde yapardık harfana. Pambuğ neney, bişi luğum tökârdi. Yüzük oyununda Elde kayış şırak şırak ötardi. Horozlar bağrışırken dağılırdık evlere. Fenerlerin gölgesinde benzerdik devlere. O kış gecelerini unutan kim? Bizi böyle gurbet ele atan kim? Hürmüz Bibi, kuyda cecim toğurdi. Küciların, civlikanın sesi o geçeye vururdi. Kır Eyüb Emi, kapı kapı gezer, türki, mani oğurdi. -- Karanfilin çeçili (Vuy) yiyem ağzın içini Dün gece neredaydın Gönlümün göğârçini Yedi renk iplikten bir yağlık örsen. Tenhada açan kızıl gülü görsen. Sona Baci, cadi gevreği vururdi. Eritme tavada sapsarı dururdi. Gençler de harmanda tığ savururdi. Ben de gelip kete gevrek yesaydım. Koynuna sokulup türkü desaydım. Biçenek üstünde Kurtli Punğar var. Yaylanın içinden ince su akar. Fetirin içine şor peyniri sar. Kırk Punğarlar’dan içip Şeher’e gitseydim. Hiç değilse bir ot gibi taş dibinde bitseydim. Çıksaydım Büyükkaya’nın taşına. Kert cadiyi doğrasaydım aşına. Bir görsaydım ne gelmiş başına? Ben de senin karlarınla erirdim. Yüreğimi tikalar da verirdim. Köşkiden köşkiye mani atarlar. Yaz gününde balkonlarda yatarlar. Ardahan’a götürüp meyve satarlar. Göle’ye gidip tırpan çekseydim. Efkârım getirip sana dökseydim.
Karapanda halk ki düzülürdi horona, Poşa Osman da dil döktürürdi davula. Uralar çekilende, uzaklardan yankı verirdi Kemera. Sevim Abla, bar başını çekârdi. Sarı saçlarını bele dökârdi. Oğlanlar da çiçinadan bağardi O ki kalkar da tutulurdi bara, Bir şölve vururdu karşı duvara. Kızlar başladi mi Uzundere’ye, Yığılurdi oğlanlar ayvandaki pencereye. Güzeller de ses sese ki verirdi, Türküler de yüreklerde erirdi. Bilsem şimdi nerde kaldı o günler? Böğrüme de ateş saldı o günler. Ciritdüzü, yağmurda geçilmezdi çamur yolun. Yan yanaydi cami ile okulun. Onlar yıkılmış, betonlaşmış yapılar. Kalmamış artık, o eski işlemeli kapılar. Biz gizlice minareye çıkardık. Şerefesinden mehleye bakardık. Bakıp bakıp gönülleri yakardık. Minarenin uzun ağacına şaşardık. Sanki gerçeklerin sınırını aşardık. Talip Hoca, Türkçe ezan oğurdi. İnançları ilmik ilmik toğurdi. Kini, kasveti temizler yığardi. "O içli ses yüreklere değerdi. Ağaçlar da Tanrı’ya baş eğerdi." Muhtar Aslan Efendi ve Ezmi Ağa… Kızdilar mi sögârlardi vara yoğa. Bekçi Telat’ın resmi eski şapkası Her zaman yıkık dururdi biraz sağa. Atabegler, Doğanlar… Bir arada yaşardi zengin ile fukarasi. Egitman ögraturdi oğumayi yazmayi. Öğretmenler göstarurdi yüreklere sevgileri kazmayi. Dökülüp saçılmış herkes, her birisi bir yerde. Nerde oğulların kızların, kim bilir nerde? Düşmeyen var mı içinizde bu derde? Şimdi o günlerden geri kalan ne? Yüreğimi bu özleme salan ne? Tılap’tan Yanbegi’ya verirdik tavari, mali. Söze gelmez, çocuk çobanların o günkü hali. Ekmek bağlanmış mendiller… Kamyon lâstikleri… Uykusuz, gün boyu dağda bayırda… Koco, mila, çot oynardık çayırda.
"Ciritdüzü, gün sırtını dağlasın. Yüzün gülsün, punğarların ağlasın. Çocukların bir deste gül bağlasın. Yel gelende ver getirsin bu yana. Belki benim yatmış bahtım uyana." "Ciritdüzü, senin gönlün şad olsun. Yer durdukça ağzın dolu tad olsun. Düzden geçen tanış olsun yad olsun. De ki benim şair oğlum UZAKLAR, Yıllar yılı ğam üstüne ğam yığar." *Bu şiir,büyük şair Şehriyar'ın Heyder Baba'ya Selam şiirine benzetilerek yazılmış olup tırnakla belirtilen yerlerde uyarlama yapılmıştır.Ayrıca yöresel söyleyişe özen gösterilmiş,şiirin seslendirilmesinde ağız özelliklerinin yansıtılma becerisi okuyucuya bırakılmıştır.