UZANDIM KIRLARA

                     ÇIKTIM DAĞLARA

 

Uzandım kırlara çıktım dağlara

Ağa benim paşa benim bey benim

Soydum da kendimi attım sulara

Irmak benim dere benim çay benim

 

Çıktım da şehirden kendime döndüm

Güneşe uydum da ufukta söndüm

Havalandım dağların sırtına kondum

Çayır benim çimen benim köy benim

 

Uçtum gittim turnalarla söyleştim

Dere tepe dağ taş ile uylaştım

Bunalmıştım ferahladım eyleştim

Gece benim yıldız benim ay benim

 

Gün batarken tuttum serdim soframı

Dostluklara açtım verdim soframı

Şu insanlık için kurdum soframı

İyi benim kötü benim huy benim

 

Uzaklar’a kaptırma hiç gönlünü

Karıştırma doldur hele iç gönlünü

İcra eyle sazla sözle geç gönlünü

Keman benim garmon benim mey benim

                                     Erdem UZAKLAR